Sztuka całowania w rękę zanika, ale nadal w Polsce istnieje, jednocześnie sprawiając wiele kłopotów zarówno mężczyznom, jaki i kobietom. Historia tego gestu sięga XVII wieku, kiedy był to symbol oddania hołdu. Całowano dłonie nie tylko dam, ale i wysoko postawionych duchownych, mistrzów, rodziców i dziadków jako wyraz szacunku. To zwyczaj najczęściej spotykany w Polsce, Francji i Hiszpanii, ale w niektórych krajach wcale nie jest znany, np. w USA. W dzisiejszych czasach obyczaj ten zanikł prawie zupełnie w Europie Zachodniej. Pozostał tam jeszcze w kręgach arystokracji (rodziny królewskie) i dyplomacji. Natomiast w Europie Centralnej i Wschodniej jest nadal praktykowany, szczególnie w Polsce, Austrii, Turcji i na Węgrzech. Niezależnie od wieku mężczyzna czuje się zwykle zagubiony w temacie pocałunku w rękę. Problem w tym, że nie zawsze jest pewien, czy kobieta sobie tego życzy.
Jak całować? To akurat jest w miarę proste – trzeba wyczuć intencje kobiety. Nie wypada całować kobiety wbrew jej woli, ani też na siłę ciągnąć jej dłoni do góry. Ręka podana przez kobietę do pocałunku jest uniesiona wyżej i ma palce skierowane w dół, natomiast ręka podana jak do uścisku, wymaga właśnie uściśnięcia. Jeżeli mężczyzna decyduje się na pocałunek, musi delikatnie chwycić dłoń damy i schylić się lekko do jej poziomu. Nie podnosimy dłoni zbyt wysoko – do swoich ust, ani też nie robimy zamaszystego ukłonu. Dłoń powinniśmy niezauważalnie musnąć ustami lub markować pocałunek. Boże broń przed zbyt soczystym pocałunkiem lub – co gorsza – obślinieniem dłoni albo głośnym cmokaniem.
W jakich okolicznościach całować? Pierwsza podstawowa zasada: zwykle nie całujemy pod gołym niebem, w miejscu pracy w trakcie oficjalnych spotkań biznesowych, a także w miejscach zbiorowego szaleństwa czyli na dyskotekach lub w klubach. Dopuszczalne jest to jedynie w sytuacji, gdy kobieta sobie tego życzy. Lepiej nie próbować całować dłoni zagorzałych feministek, które uznają to za obrazę lub zechcą odwzajemnić ten znak szacunku i ucałują dłoń mężczyzny. Konwenanse złamała kilka lat temu pani Kazimiera Szczuka, która w prowadzonym przez siebie programie Pegaz ucałowała dłoń swego pracodawcy – Sławomira Zielińskiego. Całujemy w rękę zatem zawsze w pomieszczeniach zamkniętych, sytuacjach nieformalnych.
Kogo i kiedy całować? Najczęściej wykonuje się ten gest w czasie podniosłych uroczystości rodzinnych, całując dłoń: mamy, teściowej, babci i innych krewnych żeńskiego rodzaju, ale nie dziewczynki. Szczególnie miłe może być to dla osób starszych. W dzisiejszych czasach nowo poznane młode kobiety witamy raczej uściskiem ręki.
Znawcy savoir-vivre uważają, że tego rodzaju pocałunek nie powinien być standardowym działaniem, tzn. nie całujemy dłoni wszystkich pań znajdujących się w naszej okolicy. Ten gest oznacza wyróżnienie, w ten sposób mężczyzna pokazuje szacunek, wdzięczność, czasem oddanie. Dlatego też należy się on wyjątkowym dla tego mężczyzny kobietom np. ukochanej lub kobiecie, którą darzy ogromnym szacunkiem.
Mini poradnik dla PANÓW:
1. Przede wszystkim to kobieta decyduje o formie powitania – pokazuje to sposobem podania dłoni.
2. Wykonujemy ten gest w stosunku do kobiety, którą znamy lub której zostaliśmy przedstawieni, a ta wyciągnęła dłoń do pocałunku.
3. Nie ciągniemy i nie szarpiemy dłoni kobiety usiłując ją pocałować, kiedy ona sobie tego nie życzy.
4. Całowaną dłoń jedynie muskamy ustami lub markujemy pocałunek.
5. Wykonując pocałunek, utrzymuj kontakt wzrokowy oraz delikatnie się pochyl.
6. Nie całujemy dłoni bez atencji, w pośpiechu, siedząc lub pochylając się nad inną osobą, która znajduje się akurat między wami – z pewnością wtedy trudno mówić o okazywaniu szacunku.
7. Nie wypada mieć założonej czapki lub innego nakrycia głowy.
8. Nie całuj kobiety w rękę jeśli trzyma w niej torebkę, dokumenty lub papierosa.
9. Uważaj! jeśli kobieta nie chce pocałunku w dłoń, a jednak nie zrozumiesz jej intencji i ją pocałujesz, musisz to zapamiętać, ponieważ pomylić się zawsze można, ale tylko jeden raz w stosunku do tej samej kobiety.
[smartads]
Mini poradnik dla PAŃ:
1. Jeśli życzysz sobie mieć ucałowaną dłoń, podaj ją w odpowiedni sposób, czyli unieś wyżej niż przy zwykłym powitaniu i skieruj palce do dołu.
2. Nie stawiaj mężczyzny w kłopotliwej sytuacji, oferując dłoń do pocałunku na dworze lub podczas spotkań służbowych.
3. Nie podawaj do pocałunku dłoni w rękawiczce, chyba że są to rękawiczki typu całuski lub koronkowe.
4. Jeśli zwykle nie życzysz sobie pocałunku w rękę, a jednak w jakieś szczególnej sytuacji znajomy czy bliski Ci mężczyzna chce złożyć pocałunek na dłoni nie odskakuj jak oparzona. Pozwól okazać mu w ten sposób doniosłość danej chwili (np. zaręczyny).
Zwyczaj całowania dłoni powoli odchodzi w zapomnienie. Dlaczego? Nie wiem. Być może kobiety tak rozumieją równouprawnienie lub swoją niezależność. W moim odczuciu, jest to nieco staroświecki zwyczaj, ale raczej miły, szczególnie, gdy obie strony wiedzą, o co chodzi podczas wykonywania tego gestu. Ważne jest to, że nie powinien być nadużywany, jak to czasem można zobaczyć w TV podczas różnych spotkań politycznych np. kiedy Jarosław Kaczyński, wówczas premier, o mały włos nie ucałował z rozpędu ministra Sikorskiego.
Podczas II wojny światowej w Anglii damy z rozrzewnieniem wspominały polskich lotników (Dywizjon 303), którzy w ten sposób okazywali uszanowanie. Chyba szkoda, że obyczaj typowo polski, zamiast być rozpowszechniony w innych krajach, powoli zanika nawet w Polsce. Dzieje się tak z wieloma polskimi zwyczajami, które są wypierane przez obce dla nas święta. Dobrym przykładem może tu być tu wprowadzony Dzień Zakochanych lub Halloween zamiast naszych rodzimych świąt będących ich odpowiednikami.
Foxy