Wapń
Zapotrzebowanie
Dzienne zapotrzebowanie na wapń: niemowlęta – 350-600 mg; dzieci w wieku 1-3 lat – 700 mg; dzieci w wieku 4–8 lat – 1000 mg; dzieci powyżej 9 r. ż. – 1300 mg.
Znaczenie
Spośród wszystkich składników mineralnych wapń jest tym, który występuje w organizmie w największej ilości. Stanowi 1,5-2% całkowitej masy ciała (wszystkie składniki mineralne w sumie stanowią 4% całkowitej masy ciała). Wapń jest odpowiedzialny za mineralizację zębów i kości. Dzięki jego obecności prawidłowo funkcjonuje układ nerwowy i mięśniowy. Jest konieczny do prawidłowego rozwoju i wzrostu organizmu, dlatego jest tak ważny w okresie, kiedy dziecko rozwija się intensywnie. Jest odpowiedzialny za prawidłową krzepliwość krwi i pracę serca.
Źródła wapnia
Najwięcej wapnia znajdziemy w mleku i jego przetworach. Całkiem dużo znajdziemy go także w rybach, ziarnach słonecznika i dyni, w płatkach owsianych. Najlepiej wchłania się w towarzystwie witaminy D3, którą suplementuje się dzieciom do 3 r. ż.
Niedobór wapnia
Braki wapnia przejawiają się w kiepskiej kondycji szkieletu i zębów.
Nadmiar wapnia
Zbyt duże stężenie wapnia przejawia się dolegliwościami ze strony układu kostnego i mięśniowego, a także nadwrażliwością skóry i oczu na światło.
[smartads]
Cynk
Zapotrzebowanie
Dzienne zapotrzebowanie na cynk: niemowlęta – 4-5 mg, dzieci w wieku 1-3 lat – 6 mg, dzieci w wieku 4-8 lat – 7 mg, dzieci powyżej 9 r. ż. – 8-11 mg.
Znaczenie
Ten pierwiastek odgrywa kluczową rolę w podziałach komórkowych. Bierze udział w regeneracji tkanek, dojrzewaniu płciowym. Dzięki niemu dziecko osiąga właściwy wzrost. Buduje odporność organizmu i reguluje metabolizm insuliny.
Źródła cynku
Należy go szukać w chudym mięsie i owocach morza. Znajduje się także w pełnoziarnistej mące i warzywach.
Niedobór cynku
Zbyt niska podaż cynku w dzieciństwie, czyli kluczowym etapie życia człowieka, powoduje zahamowanie wzrostu, wysypki. Niski poziom cynku można podejrzewać u niejadków i dzieci, którym długo goją się rany.
Nadmiar cynku
Zbyt duże ilości cynku mogą prowadzić do wymiotów. Nadmiar tego pierwiastka powoduje niedobory miedzi.