Lęk separacyjny jest trudny obustronnie. Zarówno dla dziecka, które każdorazowo przeżywa strach, że rodzic nie wróci i zostawi je na zawsze, jak i dla rodzica, który nagle nie może odejść od dziecka dalej, niż sięga jego wzrok. Strach dziecka jest wynikiem szerszego rozumienia związków przyczynowo–skutkowych. Do tej pory dziecko wiedziało po prostu, że mama jest, teraz dostrzega, że wychodzi, znika, że nie zawsze ją widzi itd. Przyswoiło związek między wyjściem mamy z pokoju, a brakiem jej w pobliżu, nie ma natomiast świadomości, że to nie jest efekt ostateczny, że jest zmienny, to znaczy, że tak jak wyszła, wróci.
Piąty skok rozwojowy wymaga od rodziców wiele spokoju i cierpliwości w pokazywaniu dziecku, że mimo zmian, jest bezpieczne i nic mu nie grozi, a także, nauczenia go, że skutki określonych działań nie zawsze są trwałe.
Czas piątego skoku to okres, w którym dziecko opanowało umiejętność łączenia przyczyn ze skutkami i rozumie zależności między nimi. Jego działania są już o wiele bardziej świadome, niż miało to miejsce w okresie wydarzeń. Teraz przyswaja o wiele bardziej skomplikowane związki akcja – reakcja, doszukuje się analogii w działaniu nowych zabawek w odniesieniu do tych, które już zna, a wydają mu się podobne. Oczekuje w związku z tym podobnych efektów. Oznacza to, że jeśli zna zabawki, w których światło i dźwięk uruchamia się przyciskiem, będzie szukało przycisku w zabawce, która wyda mu się podobna i będzie oczekiwało nagrody w postaci muzyki, czy światła. Dziecko staje się w tym czasie również bardziej sprawne ruchowo. Nauczyło się panować nad swoimi ruchami, które przestają być chaotyczne i nieskoordynowane, a coraz częściej mają określony cel. Zmieniła się również percepcja niemowlaka. Często wie już, że zabawki można różnie układać, zmieniać ich położenie, przekładać, rozrzucać i wyjmować z pojemnika oraz wkładać tam z powrotem. Świetnie radzi sobie z małymi przedmiotami, chwyta już nie całą dłonią, a palcem wskazującym i kciukiem. Świetnie rozwija się przy zabawie klockami, sorterami, z których jeszcze nie potrafi korzystać poprawnie, czy np. wieżami z kółek.
Etap kategorii – przypadający na czas między 33 a 37 tygodniem życia.
To bardzo istotny etap rozwoju niemowlęcia, gdyż właśnie wtedy zaczyna ono myśleć kategoriami, zwracać uwagę na podobieństwa i umieć grupować przedmioty ze względu na cechy wspólne. Wyniki niektórych badań dowodzą, że szósty skok rozwojowy jest czasem, kiedy dziecko dojrzewa do logicznego myślenia i kształtuje inteligencję. Dla dziecka w tym czasie naturalne stają się próby naśladowania dorosłych, zarówno w czynach, jak i gestach czy dźwiękach. Również sam sposób pojmowania świata, schematem przypomina już pojmowanie dorosłego.
[smartads]
Charakterystyczna dla dziecka w tym okresie jest fascynacja lustrem, mimiką twarzy, własnym odbiciem, umiejętność rozróżniania kształtów (dopiero teraz sorter zaczyna być używany zgodnie z przeznaczeniem), naśladowanie dorosłych np. kiedy machają ręką na pożegnanie, potakują skinieniem głowy, przytulają, potrząsają głową przecząco, wskazują palcem. Nowością w zachowaniu dziecka, pojawiającą się przy szóstym skoku, jest jego umiejętność znajdowania sobie zajęcia, tworzenia zabawy. Samo wybiera zabawki i samo decyduje, co i jak z nimi zrobi. Do tej pory, to dorosły musiał podsunąć pomysł i wskazać, jak i czym się bawić. Jest to również czas, kiedy niemowlę interesują zabawki czy przedmioty nie tylko całościowo, ale jako poszczególne elementy. Poznaje je, rozdzielając na czynniki pierwsze, świetnie bawi się, burząc wszelkie budowle, piramidy i wieże, a następnie badając każdą ich część. W czasie szóstego skoku maluch dojrzewa emocjonalnie. W tej chwili ma świadomość rodziców na wyłączność, wie, że są tylko jego, dlatego bywa zazdrosny, płaczliwy i nerwowy, gdy czuje, że jego pozycja jest zagrożona poprzez pojawienie się innego dziecka w pobliżu.
Piąty skok rozwojowy wymaga od rodziców wiele spokoju i cierpliwości w pokazywaniu dziecku, że mimo zmian, jest bezpieczne i nic mu nie grozi, a także, nauczenia go, że skutki określonych działań nie zawsze są trwałe.
Czas piątego skoku to okres, w którym dziecko opanowało umiejętność łączenia przyczyn ze skutkami i rozumie zależności między nimi. Jego działania są już o wiele bardziej świadome, niż miało to miejsce w okresie wydarzeń. Teraz przyswaja o wiele bardziej skomplikowane związki akcja – reakcja, doszukuje się analogii w działaniu nowych zabawek w odniesieniu do tych, które już zna, a wydają mu się podobne. Oczekuje w związku z tym podobnych efektów. Oznacza to, że jeśli zna zabawki, w których światło i dźwięk uruchamia się przyciskiem, będzie szukało przycisku w zabawce, która wyda mu się podobna i będzie oczekiwało nagrody w postaci muzyki, czy światła. Dziecko staje się w tym czasie również bardziej sprawne ruchowo. Nauczyło się panować nad swoimi ruchami, które przestają być chaotyczne i nieskoordynowane, a coraz częściej mają określony cel. Zmieniła się również percepcja niemowlaka. Często wie już, że zabawki można różnie układać, zmieniać ich położenie, przekładać, rozrzucać i wyjmować z pojemnika oraz wkładać tam z powrotem. Świetnie radzi sobie z małymi przedmiotami, chwyta już nie całą dłonią, a palcem wskazującym i kciukiem. Świetnie rozwija się przy zabawie klockami, sorterami, z których jeszcze nie potrafi korzystać poprawnie, czy np. wieżami z kółek.
Etap kategorii – przypadający na czas między 33 a 37 tygodniem życia.
To bardzo istotny etap rozwoju niemowlęcia, gdyż właśnie wtedy zaczyna ono myśleć kategoriami, zwracać uwagę na podobieństwa i umieć grupować przedmioty ze względu na cechy wspólne. Wyniki niektórych badań dowodzą, że szósty skok rozwojowy jest czasem, kiedy dziecko dojrzewa do logicznego myślenia i kształtuje inteligencję. Dla dziecka w tym czasie naturalne stają się próby naśladowania dorosłych, zarówno w czynach, jak i gestach czy dźwiękach. Również sam sposób pojmowania świata, schematem przypomina już pojmowanie dorosłego.
[smartads]
Charakterystyczna dla dziecka w tym okresie jest fascynacja lustrem, mimiką twarzy, własnym odbiciem, umiejętność rozróżniania kształtów (dopiero teraz sorter zaczyna być używany zgodnie z przeznaczeniem), naśladowanie dorosłych np. kiedy machają ręką na pożegnanie, potakują skinieniem głowy, przytulają, potrząsają głową przecząco, wskazują palcem. Nowością w zachowaniu dziecka, pojawiającą się przy szóstym skoku, jest jego umiejętność znajdowania sobie zajęcia, tworzenia zabawy. Samo wybiera zabawki i samo decyduje, co i jak z nimi zrobi. Do tej pory, to dorosły musiał podsunąć pomysł i wskazać, jak i czym się bawić. Jest to również czas, kiedy niemowlę interesują zabawki czy przedmioty nie tylko całościowo, ale jako poszczególne elementy. Poznaje je, rozdzielając na czynniki pierwsze, świetnie bawi się, burząc wszelkie budowle, piramidy i wieże, a następnie badając każdą ich część. W czasie szóstego skoku maluch dojrzewa emocjonalnie. W tej chwili ma świadomość rodziców na wyłączność, wie, że są tylko jego, dlatego bywa zazdrosny, płaczliwy i nerwowy, gdy czuje, że jego pozycja jest zagrożona poprzez pojawienie się innego dziecka w pobliżu.