Sama prezerwatywa nie jest skuteczną formą antykoncepcji u rozpoczynających współżycie. Zdarza się, że pęka, zsuwa się lub w ogóle niewłaściwie jest zakładana przez niewprawionych nastolatków. Wybierana jest jednak dość często ze względu na szeroką dostępność, duży wybór, niską cenę oraz brak konieczności wizyty u lekarza. Poza dużą ochroną przed chorobami przenoszonymi drogą płciową prezerwatywa ma tę zaletę, że nie wymaga codziennej samodyscypliny, jak na przykład pigułka czy metody naturalne. Poza tym nie wpływa na układ hormonalny, więc niemal nie ma skutków ubocznych jej stosowania. Lekarze odradzający antykoncepcję hormonalną polecają zabezpieczanie się przy użyciu prezerwatywy w połączeniu ze środkami chemicznymi o działaniu plemnikobójczym (np. żele, pianki, globulki etc.), które użyte jako jedyne zabezpieczenie bywają zawodne nawet bardziej niż prezerwatywa, natomiast stosowane łącznie zwiększają bezpieczeństwo współżyjących.
Z wielu powodów nie poleca się nastolatkom metod naturalnych jako antykoncepcji. Główne z nich to konieczność przeprowadzania regularnych, codziennych obserwacji śluzu i szyjki macicy oraz pomiarów temperatury wykonywanych o stałej porze, przed wstaniem z łóżka, a następnie sporządzania wykresów i właściwej ich interpretacji. Młodzież rzadko ma na to czas i jest na tyle zdyscyplinowana, by robić to dokładnie. Do tego trudno interpretuje się niezupełnie regularne cykle u nie do końca dojrzałych hormonalnie dziewcząt. Metodę objawowo–termiczną warto jednak wykorzystać do poznania własnego cyklu, zmian w nim zachodzących, do nauczenia się rozpoznawania dni płodnych. Informacje te staną się pomocne, gdy para będzie planowała potomstwo. Wskaźnik skuteczności metod naturalnych jest w porównaniu z innymi metodami dość mały, dużo łatwiej zaplanować poczęcie przy jej pomocy niż przed nim się chronić.
Inną formą zabezpieczania się przed nieplanowaną ciążą jest tzw. antykoncepcja transdermalna, czyli tzw. plastry antykoncepcyjne. Ogólne działanie porównywane jest z tym, jakie wywołuje dwuskładnikowa pigułka i z tego powodu rzadko przepisywana jest nastolatkom. Do kobiecego organizmu dostarczany jest przez skórę hormon działający jak progesteron oraz estrogen, który ma wspomóc jego przyswajanie. Plastry są zatem, podobnie jak pigułki dwuskładnikowe, zbytnią ingerencją w niedojrzały układ hormonalny. Dlatego też nie sprawdzają się u 16-18 latek ze względu na przewagę ryzyka oraz ewentualnych skutków ubocznych nad korzyściami. Plastry mają tę zaletę, że przy skuteczności porównywalnej z doustna antykoncepcją, nie wymagają codziennego o nich pamiętania. Zmienia się je co 7 dni, co w efekcie zmniejsza ryzyko zaburzenia właściwego działania spowodowanego niedokładnością codziennego przyjmowania czy pominięcia dziennej dawki. Badania dowodzą, że hormony z plastrów mają mniej szkodliwy wpływ na organizm kobiety niż np. pigułka, ze względu na pominięcie wątroby w procesie przyswajania hormonów.
[smartads]
Oczywiście, jak każdy inny sposób zapobiegania ciąży, obarczony jest ryzykiem działań niepożądanych i skutków ubocznych, jak np. bóle piersi, złe samopoczucie, problemy z odpowiednim nawilżeniem pochwy w czasie stosunku, krwawienia międzymiesiączkowe, zwiększone ryzyko zachorowania na osteoporozę oraz zakrzepicę żył głębokich i inne. Zdarza się również, że stosująca taką antykoncepcje kobieta skarży się na obniżone libido czy zauważa przyrost wagi. Odnotowano przypadki nieskuteczności antykoncepcji transdermalnej u kobiet z nadwagą i otyłych.
Ogólnie bardzo skuteczną metodą antykoncepcji są spirale hormonalne i inne wkładki wewnątrzmaciczne. Jest to jednak metoda nieodpowiednia dla nastolatek i młodych kobiet, które jeszcze nie rodziły. Może utrudniać przyszłe poczęcie ze względu na zwiększone ryzyko powstawania infekcji i stanów zapalnych układu płciowego.
Podobnie wygląda sytuacja w przypadku zastrzyków hormonalnych – choć skuteczne, zdecydowanie nie dla młodych kobiet, gdyż zawarta w nich ilość hormonów negatywnie wpływa na nie w pełni dojrzały organizm.
Z wielu powodów nie poleca się nastolatkom metod naturalnych jako antykoncepcji. Główne z nich to konieczność przeprowadzania regularnych, codziennych obserwacji śluzu i szyjki macicy oraz pomiarów temperatury wykonywanych o stałej porze, przed wstaniem z łóżka, a następnie sporządzania wykresów i właściwej ich interpretacji. Młodzież rzadko ma na to czas i jest na tyle zdyscyplinowana, by robić to dokładnie. Do tego trudno interpretuje się niezupełnie regularne cykle u nie do końca dojrzałych hormonalnie dziewcząt. Metodę objawowo–termiczną warto jednak wykorzystać do poznania własnego cyklu, zmian w nim zachodzących, do nauczenia się rozpoznawania dni płodnych. Informacje te staną się pomocne, gdy para będzie planowała potomstwo. Wskaźnik skuteczności metod naturalnych jest w porównaniu z innymi metodami dość mały, dużo łatwiej zaplanować poczęcie przy jej pomocy niż przed nim się chronić.
Inną formą zabezpieczania się przed nieplanowaną ciążą jest tzw. antykoncepcja transdermalna, czyli tzw. plastry antykoncepcyjne. Ogólne działanie porównywane jest z tym, jakie wywołuje dwuskładnikowa pigułka i z tego powodu rzadko przepisywana jest nastolatkom. Do kobiecego organizmu dostarczany jest przez skórę hormon działający jak progesteron oraz estrogen, który ma wspomóc jego przyswajanie. Plastry są zatem, podobnie jak pigułki dwuskładnikowe, zbytnią ingerencją w niedojrzały układ hormonalny. Dlatego też nie sprawdzają się u 16-18 latek ze względu na przewagę ryzyka oraz ewentualnych skutków ubocznych nad korzyściami. Plastry mają tę zaletę, że przy skuteczności porównywalnej z doustna antykoncepcją, nie wymagają codziennego o nich pamiętania. Zmienia się je co 7 dni, co w efekcie zmniejsza ryzyko zaburzenia właściwego działania spowodowanego niedokładnością codziennego przyjmowania czy pominięcia dziennej dawki. Badania dowodzą, że hormony z plastrów mają mniej szkodliwy wpływ na organizm kobiety niż np. pigułka, ze względu na pominięcie wątroby w procesie przyswajania hormonów.
[smartads]
Oczywiście, jak każdy inny sposób zapobiegania ciąży, obarczony jest ryzykiem działań niepożądanych i skutków ubocznych, jak np. bóle piersi, złe samopoczucie, problemy z odpowiednim nawilżeniem pochwy w czasie stosunku, krwawienia międzymiesiączkowe, zwiększone ryzyko zachorowania na osteoporozę oraz zakrzepicę żył głębokich i inne. Zdarza się również, że stosująca taką antykoncepcje kobieta skarży się na obniżone libido czy zauważa przyrost wagi. Odnotowano przypadki nieskuteczności antykoncepcji transdermalnej u kobiet z nadwagą i otyłych.
Ogólnie bardzo skuteczną metodą antykoncepcji są spirale hormonalne i inne wkładki wewnątrzmaciczne. Jest to jednak metoda nieodpowiednia dla nastolatek i młodych kobiet, które jeszcze nie rodziły. Może utrudniać przyszłe poczęcie ze względu na zwiększone ryzyko powstawania infekcji i stanów zapalnych układu płciowego.
Podobnie wygląda sytuacja w przypadku zastrzyków hormonalnych – choć skuteczne, zdecydowanie nie dla młodych kobiet, gdyż zawarta w nich ilość hormonów negatywnie wpływa na nie w pełni dojrzały organizm.
Katarzyna Perkowska
Strony: 1 2