Antykoncepcja odpowiednia dla młodzieży

     Czym jest antykoncepcja, wie chyba każdy. Przynajmniej teoretycznie i przynajmniej z grubsza. O antykoncepcji wiele się pisze, mówi w ramach wielkich akcji czy mniejszych szkolnych pogadanek dla młodzieży. Niestety zazwyczaj wszystko sprowadza się do straszenia nastolatków chorobami wenerycznymi, HIV oraz niechcianą ciążą rujnującą plany, marzenia i życie. W domach mówi się jeszcze mniej, bo niby po co wnikać? Córki są zawsze zbyt młode i zawsze jest czas, by z nimi rozmawiać. Efekt jest taki, że świadomość seksualna nastolatków woła o pomstę do nieba. Nie znają podstawowych pojęć, nie wiedzą, kiedy zajście w ciążę jest możliwe, jak uchronić się przed niechcianą ciążą, jak zadbać o swoje bezpieczeństwo. Powtarzają sobie najróżniejsze historie, opowiadają, dokształcają nawzajem, straszą, bagatelizują i święcie wierzą w to, czego się dowiadują. Niestety, często informacje te niewiele wspólnego mają z prawdą. Jeszcze częściej – nic!
     Planowanie rozpoczęcia współżycia seksualnego warto poprzedzić wizytą u ginekologa. To on, po zbadaniu kobiety, zapoznaniu się z jej historią, chorobami, predyspozycjami jest w stanie pomóc wybrać najodpowiedniejszą antykoncepcję spośród tych, które bierze ona pod uwagę.
     Metod antykoncepcji jest kilka. Trzeba jednak wiedzieć, że nie każda kobieta może wybierać, co jej się podoba, gdyż nie dla każdej określona forma zabezpieczenia będzie właściwa, bezpieczna i skuteczna. Metody idealnej i stuprocentowej nie ma (poza oczywiście wstrzemięźliwością), dlatego decydując się na współżycie, zawsze należy brać pod uwagę ewentualność nieskuteczności antykoncepcji i wynikającej z niej ciąży.
     Mitem jest, że w ciążę nie można zajść podczas pierwszego w życiu stosunku. Nieprawdą jest również twierdzenie, że uniknie się ciąży, współżyjąc w czasie miesiączki. Przy krótkich cyklach i długich krwawieniach zdarzyć się może, że dni płodne przypadną właśnie w czasie krwawienia). Podobnie wygląda kwestia stosunku przerywanego, który również nie może być traktowany jako skuteczna antykoncepcja.
     Jak zatem zadbać o to, by ciąża nie była zaskoczeniem i niemiłą niespodzianką? Jakie metody rozważać? O czym pamiętać?
     Przyjęto, że najbezpieczniejszą i najpewniejszą formą antykoncepcji u nastolatek i młodych kobiet, które jeszcze nie rodziły, są tabletki antykoncepcyjne. Zwykle młodym kobietom przepisywane są tabletki jednoskładnikowe, zawierające niewielką dawkę hormonów.
     Środowisko lekarskie jest jednak podzielone jeśli chodzi o doustną antykoncepcję dla młodych dziewcząt. Jedni lekarze twierdzą, że jeśli dziewczyna miesiączkuje od co najmniej 3 lat, jej układ hormonalny jest na tyle dojrzały, by ingerencja w jego działanie poprzez pigułki nie wyrządziła szkód i nie spowodowała poważnych skutków ubocznych. Inni wręcz przeciwnie, uważają że 16-18 lat to zdecydowanie za wcześnie na zaburzanie rozwoju hormonalnego doustną antykoncepcją, nawet tą zawierającą minimalne dawki hormonów.

[smartads]
     Aby pigułki antykoncepcyjne spełniały swoją rolę i chroniły zamiast szkodzić, musza być odpowiednio, indywidualnie dobrane. Nie można domagać się od lekarza wypisania recepty na konkretny środek (nawet jeśli cudownie sprawdza się u koleżanki). Trzeba również z dystansem podejść do recept wypisanych bez jakichkolwiek badań. Zanim lekarz wybierze najlepsze tabletki, powinien zlecić wykonanie analizy krwi (morfologia, krzepliwość krwi, próby wątrobowe), cytologię, zbadać pacjentkę przy pomocy USG. To ważne, gdyż doustna antykoncepcja niewskazana jest u dziewcząt i kobiet chorych na cukrzycę, znajdujących się w grupie ryzyka lub chorujących na zakrzepicę, nadciśnienie czy choroby wątroby.
     Niewątpliwą zaletą stosowania doustnej antykoncepcji jest jej wysoka skuteczność, a także fakt, że niweluje dyskomfort napięcia przedmiesiączkowego, bolesnego miesiączkowania, często skracają długość krwawienia i zmniejszają jego obfitość. Niestety wymagają dokładności i systematyczności (o co często trudno u nastolatek). Trzeba pamiętać by przyjmować je o stałej porze każdego dnia. Skutkiem ubocznym przyjmowania pigułek bywa tycie, spadek libido, krwawienia śródcykliczne, złe samopoczucie, zaburzenia hormonalne. Do wad tej metody zaliczyć trzeba także fakt, że chroni wyłącznie przed niechcianą ciążą, nie chroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. W związku z tym zaleca się stosować ją razem z prezerwatywą, która poza ochroną przed zakażeniem wirusem HPV, w znacznym stopniu chroni przed HIV, jak i chorobami wenerycznymi (kiła, rzeżączka, chlamydioza, czerwonka, rzęsistkowica itp.).