Na tym nie koniec rozmaitości, jeśli chodzi o kobiece skłonności. O ile u mężczyzn orientacja seksualna jest niezmienna przez większość życia, o tyle u kobiet może być zgoła inaczej. U pań często bywa tak, że orientacja seksualna jest wtórna do lokalizacji uczuć. Kobieta, która była raczej przekonana o swojej heteroseksualności, może nagle zakochać się w innej kobiecie i zmienić swoje preferencje seksualne. Pojawiła się ryzykowna teoria, że kobieta nie ma określonej orientacji seksualnej, że kobieta nie zakochuje się w kimś ze względu na jego płeć, tylko ze względu na wszystkie inne cechy, a płeć jest cechą drugorzędną. Innymi słowy, kobieta zakochuje się w człowieku, a nie w kobiecie czy mężczyźnie. Dlatego bywa, że kobiety „zmieniają” orientację raz lub więcej razy w ciągu życia, co zupełnie nie przytrafia się mężczyznom.
Różnice dotyczą także odbioru przez otoczenie homoseksualizmu kobiet i mężczyzn. Męski homoseksualizm jest zdecydowanie mniej akceptowany przez społeczeństwo, a bardziej nietolerancyjni są mężczyźni. Spośród mężczyzn zaś najbardziej nietolerancyjni są ci, którzy martwią się o losy swojej własnej orientacji i są niepewni swojej męskości. Ci sami mężczyźni nie mają zaś nic przeciwko lesbijkom, które są częstym obiektem fantazji tychże.
[smartads]
Co o homoseksualizmie mówią seksuolodzy? W środowiskach seksuologów nie wartościuje się orientacji seksualnej, to znaczy nie określa się orientacji homo- czy biseksualnej jako gorszą, co pokutuje w społeczeństwie. Choć i ta tendencja się zmienia dzięki edukacji. Dziś medycyna mówi jednym głosem, że homoseksualizmu się nie leczy. Nie odnotowano żadnych przypadków wyleczenia homoseksualisty, a wszelkie próby tego procederu kończyły się powrotem do naturalnej orientacji lub doprowadzeniem leczonego do zaburzeń emocjonalnych, psychicznych. Zdarzyło się również wiele samobójstw. Jedyny przypadek homoseksualizmu kwalifikujący się do leczenia, jaki udało mi się wytropić, to homoseksualizm egodystoniczny, czyli nieakceptowany przez samego homoseksualistę, a leczenie ma na celu pomoc w zaakceptowaniu własnej orientacji.
Różnice dotyczą także odbioru przez otoczenie homoseksualizmu kobiet i mężczyzn. Męski homoseksualizm jest zdecydowanie mniej akceptowany przez społeczeństwo, a bardziej nietolerancyjni są mężczyźni. Spośród mężczyzn zaś najbardziej nietolerancyjni są ci, którzy martwią się o losy swojej własnej orientacji i są niepewni swojej męskości. Ci sami mężczyźni nie mają zaś nic przeciwko lesbijkom, które są częstym obiektem fantazji tychże.
[smartads]
Co o homoseksualizmie mówią seksuolodzy? W środowiskach seksuologów nie wartościuje się orientacji seksualnej, to znaczy nie określa się orientacji homo- czy biseksualnej jako gorszą, co pokutuje w społeczeństwie. Choć i ta tendencja się zmienia dzięki edukacji. Dziś medycyna mówi jednym głosem, że homoseksualizmu się nie leczy. Nie odnotowano żadnych przypadków wyleczenia homoseksualisty, a wszelkie próby tego procederu kończyły się powrotem do naturalnej orientacji lub doprowadzeniem leczonego do zaburzeń emocjonalnych, psychicznych. Zdarzyło się również wiele samobójstw. Jedyny przypadek homoseksualizmu kwalifikujący się do leczenia, jaki udało mi się wytropić, to homoseksualizm egodystoniczny, czyli nieakceptowany przez samego homoseksualistę, a leczenie ma na celu pomoc w zaakceptowaniu własnej orientacji.
Elżbieta Haque
Rysuje: MKK