Dzieci w sieci

• Sprawdzaj, w co gra Twoje dziecko (korzystaj z klasyfikacji gier PEGI).
Interesuj się tym, jakie gry Twoje dziecko ma na swojej półce oraz jakimi pasjonuje się on–line (nie zawsze korzysta się z gier, zakupionych w sklepie, czasami wystarczy łącze internetowe i komputer, żeby móc oddawać się wirtualnym potyczkom i rywalizacjom). Poproś swoje dziecko, żeby opowiedziało Ci, na czym polegają jego ulubione gry i oceń, czy te treści są na pewno odpowiednie dla jego wieku. Sam również szukaj informacji o grach, wpisując tytuły w wyszukiwarki internetowe, czy podpytując znajomych. Wspieraj się systemem klasyfikacji gier PEGI – oznaczeniem obecnym na opakowaniu każdej gry, określającym, jaki powinien być minimalny wiek jej użytkownika oraz jakie treści sprawiają, że nie jest ona wskazana dla młodszego gracza.
• Naucz swoje dziecko, że osoba poznana w sieci nie zawsze musi być tym, za kogo się podaje i nie musi mówić prawdy.
Możesz zostawić dziecku do przemyślenia pytanie, czy były takie sytuacje, że samo podało w Internecie nieprawdziwe informacje na swój temat, np. inny wiek, inne imię, inne miejsce zamieszkania. Bywa, że dzieci również eksperymentują z podawaniem nieprawdziwych informacji na swój temat np. na czatach czy forach. Zapewne zgodzą się ze stwierdzeniem, że w Internecie bardzo łatwo jest udawać kogoś innego, niż się jest w rzeczywistości. Warto pamiętać i podkreślać w rozmowie z dzieckiem, że niezależnie od tego, ile czasu trwa wirtualna znajomość, to nie możemy ufać poznanej w Internecie osobie, dopóki nie poznamy jej dobrze również w świecie realnym.



• Zawsze reaguj.
Zawiadamiaj policję o przestępstwach, a administratorów stron o niewłaściwych zachowaniach, które zauważasz w sieci. Naucz też młodego człowieka takiego samego reagowania. Próby wyciszania czy tuszowania trudnych sytuacji w Internecie nie są dobrym rozwiązaniem. Warto również pamiętać, że dziecko ma problemy adekwatne do swojego wieku i coś, co dla osoby dorosłej wydaje się być błahostką, dla dziecka może być wielkim nieszczęściem. Jeśli Twoje dziecko stanie się ofiarą jakiegoś wirtualnego przestępstwa, pamiętaj o zachowaniu wszystkich dowodów, nie kasuj SMS-ów od sprawcy, a stronę internetową ze śladem przestępstwa wydrukuj, albo zrób tak zwany „zrzut ekranu” – czyli komputerowe „zdjęcie” tego, co widnieje na ekranie. Następnie powiadom o niewłaściwym zachowaniu administratora strony i nie wahaj się przekazać sprawy również policji. Warto pamiętać, że policja ma obowiązek przyjąć Twoje zgłoszenie, nawet jeśli sytuacja miała miejsce w świecie wirtualnym.

[smartads]

• I przede wszystkim: WARTO, ABYŚ ROZMAWIAŁ ZE SWOIM DZIECKIEM.
Tak naprawdę żadne narzędzie, filtr ochronny, czy specjalistyczna wiedza nie ochroni Twojego dziecka tak, jak wypracowanie z nim dobrego, pełnego zaufania kontaktu.

Opracowała: Magdalena Zych
pedagog i trener z Fundacji Kidprotect.pl