Szczepienia zalecane (nierefundowane)
Szczepienie przeciw:
- biegunce rotawirusowej
Szczepionka przeciw rotawirusom dostępna jest w dwóch wersjach, różniących się ilością dawek. Podawane są w dwóch lub trzech dawkach. Szczepienie dwudawkową szczepionką należy zakończyć do 24 tygodnia życia, natomiast trzyskładnikową – do 26 tygodnia życia. Powinna być podawana w odstępie minimum 4 tygodni. Zaleca się rozpoczęcie szczepienia podczas pierwszej wizyty u pediatry w 2 miesiącu życia. Nie zaleca się szczepienia dzieci starszych niż 6-miesięczne i dorosłych.
- zakażeniom streptococcus pneumoniae (pneumokokami)
- gdy rozpoczynamy szczepienie między 2 a 6 miesiącem życia, potrzebne są 4 dawki
- gdy rozpoczynamy szczepienie między 7 a 11 miesiącem życia, potrzebne są 3 dawki
- gdy rozpoczynamy szczepienie między 12 a 23 miesiącem życia, potrzebne są 2 dawki
- po 24 miesiącu życia potrzebna jest 1 dawka
Szczepionka przeciw pneumokokom występuje w kilku wersjach. Przede wszystkim należy je podzielić na nieskoniugowane (polisacharydowe) oraz skoniugowane. Szczepionkami skoniugowanymi można szczepić dzieci już od 2 miesiąca życia. Szczepionką nieskoniugowaną oraz skoniugowaną 7-walentną i 13-walentną można szczepić dzieci powyżej 2 roku życia.
Schemat szczepienia przeciw pneumokokom:
- zakażeniom neisseria meningitidis (meningokokami)
- gdy rozpoczynamy szczepienie między 2 a 12 miesiącem życia, potrzebne są 3 dawki
- po 24 miesiącu życia potrzebna jest 1 dawka
Schemat szczepienia przeciw meningokokom:
- grypie
Dla dzieci powyżej 6 miesiąca życia.
- wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, WZW typu A
- kleszczowemu zapaleniu mózgu
- ospie wietrznej
Zalecane dla dzieci w wieku przedszkolnym.
[smartads]
Informacje dodatkowe dotyczące kalendarza szczepień obowiązkowych.
- Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B)
- Odra, świnka i różyczka
- Gruźlica
- Polio
- Błonica, tężec i krztusiec
- Haemophilus influenzae typu b (Hib)
Szczepienie wykonywane jest w trzech dawkach. Pierwsza dawka podawana jest w pierwszej dobie po urodzeniu (najlepiej w ciągu 12 godzin), jednocześnie ze szczepionką przeciw gruźlicy. Drugą dawkę szczepionki należy podać po 4 – 6 tygodniach od pierwszej, najlepiej jednoczasowo ze szczepieniem przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Trzecią dawką należy zaszczepić 6 miesięcy od pierwszej dawki.
Szczepienie skojarzoną szczepionką przeciw odrze, śwince i różyczce należy wykonać w 13 – 14 miesiącu życia.
Dawkę przypominającą podaje się w 10 roku życia. Przebycie zachorowania na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia, należy je wykonać po co najmniej 4 tygodniach od wyzdrowienia.
Nie dokonuje się oceny wielkości blizny po szczepieniu (w pierwszej dobie życia) BCG i nie wykonuje się doszczepiania dzieci.
W celu wyeliminowania zachorowań poszczepiennych zaleca się stosowanie w dwóch pierwszych dawkach szczepionki IPV (z martwym wirusem). Pierwszą dawkę podaje się w 3-4 miesiącu życia, a drugą dawkę po 6-8 tygodniach. Trzecią, uzupełniającą dawkę szczepionki IPV należy podać w 16-18 miesiącu życia. Wszystkie trzy podaje się jednocześnie ze szczepionką DTP. W 6 roku życia należy szczepić szczepionką OPV w ramach szczepienia przypominającego.
Szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi wykonywane są szczepionką DTP w trzech dawkach, począwszy od 2 miesiąca życia, w odstępach 6-8 tygodni. W 2 roku życia wykonuje się szczepienie uzupełniające czwartą dawką. W 6 roku życia należy wykonać szczepienie przypominające szczepionką DTaP.
Szczepienie przeciw haemophilus influenzae typu b wykonuje się jednocześnie z kolejnymi dawkami szczepionki DTP. Pełen cykl szczepień składa się z 3 dawek podawanych w pierwszym roku życia oraz 1 dawki uzupełniającej w 2 roku życia dziecka.
Elżbieta Haque