W projektowaniu wnętrza pokoju dziecięcego ważne jest założenie zmieniającej się funkcji w czasie, poprzez wyznaczenie odpowiednich pól na łóżko, biurko, fotel na czytania. Gdy dziecko zacznie chodzić do przedszkola, w pokoju powinien pojawić się stolik dopasowany do jego wzrostu, wygodne łóżko i dużo zabawek ulokowanych w kolorowych pudłach i skrzyniach oraz regały o różnych wysokościach. Dużo miejsca na rzeczy i zabawki wyzwala w dzieciach potrzebę dbałości o swoje otoczenie. Porządkowanie, ustawianie przedmiotów i zabawek może stać się dobrą zabawą. Regały powinny być mocno przytwierdzone do ścian, gdyż dzieci często chwytają się ich wstając z podłogi lub wykorzystują je jako drabinki do wspinaczek.
[smartads]
Rodzice zazwyczaj nie zdają sobie sprawy z rzeczywistych upodobań własnych dzieci, pragną zaofiarować im eleganckie otoczenie, zupełnie nieprzystające do ich potrzeb. Należy pozostawić dziecku możliwość wpływu na urządzenie swojego wnętrza, gdyż rozwija to kreatywność i zdolność abstrakcyjnego myślenia. Wyglądem własnego pokoju dzieci wyrażają swoją niezależność i indywidualność. Czasami pogląd na wystrój własnego pokoju nie jest zgodny z pomysłami rodziców. Inicjatywy dziecka nie należy jednak marnować, ale rozwijać przez subtelne, przyjacielskie rozmowy.
Meble dla dzieci powinny być tak skonstruowane, aby ich funkcje nie były jednoznacznie określone, aby pozwalały dziecku wymyślać ich zastosowanie, rozwijać zdolności logicznego myślenia, zdolności manualne i koordynację ruchów. Należy pozostawić dziecku pole do rozwijania własnej inwencji i wyobraźni – często uśpionej w przesadnie ułożonym domu ludzi dorosłych.
Oświetlenie sztuczne stanowi jedynie uzupełnienie oświetlenia naturalnego, nie może go jednak zastąpić całkowicie. Długotrwałe korzystanie wyłącznie z oświetlenia sztucznego może doprowadzić do przemęczenia wzroku dziecka. Miejsce nauki młodego człowieka wymaga odpowiedniego poziomu natężenia oświetlenia na płaszczyźnie roboczej, przy ograniczonym efekcie olśnienia oraz źródeł światła o właściwościach dobrego oddawania barw. Blat powinien być matowy – najlepiej jasny, aby wyeliminować powstawanie dużych kontrastów pomiędzy zeszytem a płaszczyzną biurka. Podczas nauki w pokoju powinny być włączone lampy oświetlenia ogólnego. Ponieważ większość dzieci boi się ciemności, często trzeba zostawić im zapalone światło na noc. Można zastosować wyłącznik z regulatorem natężenia oświetlenia lub oddzielną lampkę o niewielkiej mocy ze źródłem w postaci świetlówki kompaktowej.
[smartads]
Nieodłącznym elementem pokoju dziecka stał się komputer. Monitor nie powinien być ustawiony w kierunku okna. Podczas użytkowania komputera oświetlenie powinno być włączone, aby świecący monitor nie kontrastował z pozostałą ciemną częścią pokoju. Oświetlenie powinno być umieszczone tak, aby nie powodowało odblasków na ekranie.
[smartads]
Rodzice zazwyczaj nie zdają sobie sprawy z rzeczywistych upodobań własnych dzieci, pragną zaofiarować im eleganckie otoczenie, zupełnie nieprzystające do ich potrzeb. Należy pozostawić dziecku możliwość wpływu na urządzenie swojego wnętrza, gdyż rozwija to kreatywność i zdolność abstrakcyjnego myślenia. Wyglądem własnego pokoju dzieci wyrażają swoją niezależność i indywidualność. Czasami pogląd na wystrój własnego pokoju nie jest zgodny z pomysłami rodziców. Inicjatywy dziecka nie należy jednak marnować, ale rozwijać przez subtelne, przyjacielskie rozmowy.
Meble dla dzieci powinny być tak skonstruowane, aby ich funkcje nie były jednoznacznie określone, aby pozwalały dziecku wymyślać ich zastosowanie, rozwijać zdolności logicznego myślenia, zdolności manualne i koordynację ruchów. Należy pozostawić dziecku pole do rozwijania własnej inwencji i wyobraźni – często uśpionej w przesadnie ułożonym domu ludzi dorosłych.
Oświetlenie sztuczne stanowi jedynie uzupełnienie oświetlenia naturalnego, nie może go jednak zastąpić całkowicie. Długotrwałe korzystanie wyłącznie z oświetlenia sztucznego może doprowadzić do przemęczenia wzroku dziecka. Miejsce nauki młodego człowieka wymaga odpowiedniego poziomu natężenia oświetlenia na płaszczyźnie roboczej, przy ograniczonym efekcie olśnienia oraz źródeł światła o właściwościach dobrego oddawania barw. Blat powinien być matowy – najlepiej jasny, aby wyeliminować powstawanie dużych kontrastów pomiędzy zeszytem a płaszczyzną biurka. Podczas nauki w pokoju powinny być włączone lampy oświetlenia ogólnego. Ponieważ większość dzieci boi się ciemności, często trzeba zostawić im zapalone światło na noc. Można zastosować wyłącznik z regulatorem natężenia oświetlenia lub oddzielną lampkę o niewielkiej mocy ze źródłem w postaci świetlówki kompaktowej.
[smartads]
Nieodłącznym elementem pokoju dziecka stał się komputer. Monitor nie powinien być ustawiony w kierunku okna. Podczas użytkowania komputera oświetlenie powinno być włączone, aby świecący monitor nie kontrastował z pozostałą ciemną częścią pokoju. Oświetlenie powinno być umieszczone tak, aby nie powodowało odblasków na ekranie.