Rozważania na temat integracji sensorycznej

   Poprawnie wykonane testy, trafnie ocenione, współpraca z rodzicami oraz specjalistami z innych dziedzin (jeśli istnieje taka konieczność), a także dobrana do wieku i możliwości dziecka terapia są źródłem sukcesu. Należy jednak pamiętać, że terapia SI nie gwarantuje 100% „wyleczenia”, a jedynie pomaga w zmniejszeniu podstawowych deficytów oraz wzmacnia i poprawia funkcjonowanie w innych obszarach. Niektórzy rodzice terapię SI uważają za zabawę. I tak w rzeczywistości jest. Terapeuta bawiąc się z dzieckiem, przemyca różne, odpowiednio do zaburzeń dobrane ćwiczenia, dzięki którym cały układ nerwowy i mózg integruje bodźce zmysłowe, by móc je wykorzystać w procesach uczenia się.

[smartads]
   Ile trwa taka terapia? Trudno odpowiedzieć na to pytanie. Wszystko zależy od rodzaju i stopnia deficytów, od chęci współpracy – zarówno dziecka, jak i rodziców. Na wszystko potrzeba czasu, a jak mówi twórczyni tej terapii, dr Ayres, dziecko potrzebuje czasu, by „zorganizować swój mózg”. Czasami wystarczą tygodnie, lub miesiące, innym razem potrzebne są lata, by w układzie nerwowym zaczęły zachodzić zmiany mające pozytywny wpływ na procesy integracji sensorycznej. Dziecko zaczyna nabierać wiary w siebie, wzrasta poczucie własnego ciała w przestrzeni, łatwiej się koncentruje, poprawia się zdolność nabywania umiejętności czytania i pisania, maleje nadpobudliwość i dziecko staje się „grzeczniejsze”.
&nbsp:  Pamiętajmy, nie należy bagatelizować małych problemów, mówiąc „wyrośnie z tego”, bo tak nie będzie. Wystarczy czasem drobiazg, kilka zajęć z terapii SI, a dziecko będzie się czuło dużo lepiej we własnym ciele, bo odzyska nad nim kontrolę.

KIEDY POWINNIŚMY ZGŁOSIĆ SIĘ DO SPECJALISTY?
CO POWINNO NAS ZANIEPOKOIĆ?

(jeśli możesz przypisać swojemu dziecku niektóre z poniższych zachowań, zgłoś się do specjalisty)
DOTYK – Twoje dziecko m.in.:
• nie lubi kiedy się je dotyka;
• nie lubi dotykać nowych faktur;
• nie lubi nowych ubrań, ubrań z metkami;
• nie lubi zabaw w pisaku oraz produktach sypkich tj.: mąka, kasza, groch;
• chodzi na palcach;
• nie lubi chodzić boso;
• pociera dotknięte miejsca;
• reaguje zbyt mocno na dotknięcie;
• nie reaguje, gdy się uderzy lub skaleczy (nie zauważa tego);
• lubi mocne, intensywne zabawy (prawie bójki);
• nie lubi mycia głowy, twarzy, uszu, obcinania włosów i paznokci;
• jest agresywne w stosunku do innych (dzieci i dorosłych);
• wkłada przedmioty, ręce do buzi;
• siada na dłoniach;
• drapie się, szczypie, uderza.
PRZEDSIONEK – Twoje dziecko m.in.:
• lubi intensywne zabawy na huśtawkach, karuzelach, zjeżdżalniach;
• nie lubi wyżej wspomnianych zabaw;
• nie ma reakcji obronnych;
• jest statyczne;
• jest bardzo ruchliwe;
• łatwo traci równowagę;
• jest niezdarne;
• długo uczyło się jazdy na rowerze;
• unika nowych form zabawy;
• podpiera głowę przy jedzeniu, rysowaniu;
• buja się, kiwa, przebiera nogami.

[smartads]
KOORDYNACJA
• jest niezdarne, często się potyka;
• ma problemy z łapaniem piłki;
• ma trudności z nauczeniem się wiązania sznurowadeł;
• ciężko przychodzi mu nauczenie się nowej czynności;
• nie przytrzymuje kartki, gdy rysuje;
• ma problem z ubieraniem się (zapinanie guzików itp.).
PROPRIOCEPCJA / NAPIĘCIE MIĘŚNIOWE
• ma nieprawidłowe napięcie mięśniowe (szybko się męczy, nieprawidłowa postawa ciała, przeprost w łokciach, kolanach, niewyraźna mowa);
• ma problemy z przystosowaniem ciała do zmian pozycji;
• jest niezdarne;
• chodzi na palcach;
• uderza głową, bądź ciałem o podłogę lub ściany;
• gryzie się, bije;
• chwyta przedmioty zbyt mocno lub zbyt lekko.

Dodaj komentarz