Plastry antykoncepcyjne
Plastry antykoncepcyjne – zwane inaczej systemem transdermalnym – to plastry zawierające dwa rodzaje hormonów (jak w przypadku klasycznej pigułki antykoncepcyjnej): estrogen i progestagen. Działanie antykoncepcyjne plastrów jest podobne jak w przypadku pigułek. Zapobiegają wystąpieniu owulacji, zagęszczają śluz szyjki macicy, przez co nie dopuszczają do przedostania się plemników do macicy, zmieniają strukturę endometrium, co uniemożliwiłoby zagnieżdżenie komórki jajowej. Wskaźnik Pearla plastrów wynosi 0,90.
Na pełny cykl miesięczny składają się 3 plastry. Przykleja się je przez 3 tygodnie co 7 dni o tej samej porze. Po tygodniowej przerwie przykleja się kolejny.
Niepokojące jest to, że plastry dostarczają do organizmu dużo więcej hormonów niż pigułki antykoncepcyjne. Pigułka trafia do przewodu pokarmowego, gdzie jest częściowo trawiona, stamtąd dopiero hormon trafia do krwi. Natomiast w przypadku plastrów dzieje się to bezpośrednio. Ponadto pigułka powoduje wzrost stężenia hormonu na godzinę – dwie po zażyciu, zaś plastry utrzymują stałe, wysokie stężenie hormonu we krwi. Dlatego przy użyciu plastrów hormonalnych zwiększa się ryzyko wystąpienia skutków ubocznych ze strony układu krążenia. Wadą plastrów jest także możliwość odklejenia się. Plaster nie nadaje się do stosowania przez kobiety z dużą nadwagą ze względu na utrudnione wchłanianie hormonów do krwiobiegu.
Zastrzyk antykoncepcyjny
Iniekcja antykoncepcyjna polega na wstrzyknięciu domięśniowo progestagenów. Iniekcja odpowiada składem minipigułce. Wskaźnik Pearla wynosi 0,32.
Zaletą zastrzyku antykoncepcyjnego jest fakt, że preparat omija wątrobę. Stosowanie go nie powoduje wzrostu ryzyka wystąpienia raka wątroby i szyjki macicy, spada także ryzyko wystąpienia raka endometrium. Wadą jest terminowa nieodwracalność tej metody. A ponieważ bywa, że kobiety słabo ją tolerują, z objawami niepożądanymi muszą męczyć się do czasu zaprzestania działania zastrzyku. Powoduje m.in. mdłości, przyrost masy ciała, problemy z cerą, nieregularne krwawienia, bóle głowy. Trudno też powiedzieć, jak długo u danej kobiety preparat będzie działał. Mówi się, że skuteczniejsze są częstsze iniekcje (co 2 miesiące).
Implant antykoncepcyjny
Implant hormonalny zawiera jeden hormon: progestagen (odpowiednik mini pigułki). Wszczepia się go pod skórę na przedramieniu. Hormon z implantu uwalnia się systematycznie w małych dawkach. Jego działanie antykoncepcyjne trwa przez kolejnych 5 lat, przy czym najskuteczniejszy jest przez pierwsze 3 lata. Wtedy jego wskaźnik Pearla wynosi 0,2. Metoda ta jest bardzo wygodna i długotrwała.
Niestety preparat nie jest najlepiej tolerowany przez kobiety. Często wywołuje nudności, nieregularne krwawienia i plamienia, obrzęki. Zdarzają się też stany zapalne w miejscu implantacji.
Wkładka wewnątrzmaciczna z hormonem
Wkładka wewnątrzmaciczna, popularnie zwana spiralą, występuje w wersji z pojemnikiem zawierającym hormon – progestagen. Najefektywniej działa przez pierwsze 3 lata, a kolejne 2 działa i tak skuteczniej niż inne wkładki. Jej wskaźnik Pearla wynosi 0,1.
[smartads]
Niestety, mimo że hormon uwalniany jest bezpośrednio w macicy, przejawia działanie ogólnoustrojowe i wpływa na libido oraz ogólne samopoczucie kobiety. Nie każda toleruje ją dobrze. Jej wadą jest również cena.
Krążek hormonalny
Pierścień hormonalny to silikonowy, elastyczny okrąg, zawierający estrogeny i progestagen. Umieszcza się go w pochwie w pierwszym dniu cyklu i zostawia na 3 tygodnie. Po wyjęciu występuje krwawienie.
Hormony uwalniane z krążka antykoncepcyjnego dostają się do krwiobiegu, a ich działanie antykoncepcyjne jest takie jak w przypadku klasycznych pigułek antykoncepcyjnych.
Elżbieta Haque