Skoki rozwojowe są trudnym czasem w życiu małego człowieka, nie rozumie tłumaczeń, nie potrafi komunikować się werbalnie z rodzicami, a więc nie może zapytać, co i dlaczego, jak również nie zrozumie odpowiedzi. Dlatego zmienia się jego zachowanie, dlatego częściej płacze, marudzi, domaga się przytulenia czy noszenia na rękach. Chce czuć się bezpiecznie pośród tych atakujących go ze wszystkich stron zmian. Trzeba wiedzieć, że choć wymagają od rodziców szczególnej cierpliwości i siły, skoki rozwojowe są naturalne, właściwe i dzięki nim dziecko prawidłowo rozwija się, wzrasta, dojrzewa i się uczy. Skok jest okresem, kiedy dziecko nie tylko boi się zmian i zauważa te zmiany, ale uczy się z nimi mierzyć, radzić sobie i wyciągać wnioski.
Kiedy pojawiają się poszczególne skoki rozwojowe i z czym się wiążą?
Etap wrażeń – przypada na okres, kiedy dziecko przestaje być noworodkiem i staje się niemowlęciem, a więc wtedy, kiedy kończy 5 tygodni.
Pierwszy skok rozwojowy jest czasem, kiedy do niedawna niemal bez przerwy śpiący, słabo i nieostro widzący, nienajlepiej słyszący noworodek zaczyna interesować się tym, co wokół niego. Zaczyna lepiej widzieć i słyszeć, próbuje skupiać uwagę na najbliższym otoczeniu, dostrzega to, co do tej pory dla niego nie istniało. To dla dziecka ogromna zmiana, z którą nierzadko nie potrafi sobie poradzić i która w związku z tym napawa go lękiem. Nie wie, jak i dlaczego jego dotychczasowy cały świat tak bardzo się zmienił, w związku z czym może być płaczliwe i przestraszone. Poczucie bezpieczeństwa i ukojenie dadzą mu wówczas znane i niezmienione ramiona rodziców, ich zapach, dotyk.
Przy pierwszym skoku rozwojowym niemowlę przestaje krzyczeć, a zaczyna płakać łzami. Dojrzewający układ pokarmowy działa lepiej, w związku z czym maluch przestaje cierpieć z powodu ulewania czy nadmiernego połykania powietrza podczas jedzenia. Zaczyna świadomie się uśmiechać, potrafi dłużej skupić uwagę na konkretnym przedmiocie, osobie.
Etap wzorów – czas między 7 a 9 tygodniem życia dziecka.
[smartads]
W tym okresie niemowlę przyswaja wzorce smakowe, zapachowe i dźwiękowe oraz potrafi je rozróżniać. To znaczy, że czuje np. różnice w smaku wody i mleka, w zapachu skóry mamy i perfum, odróżnia dźwięk odkurzacza od pozytywki. Dla drugiego skoku rozwojowego właściwe jest nabycie świadomości własnych rąk i próby zapanowania nad nieskoordynowanymi ruchami, dobre samopoczucie przy muzyce i pierwsze próby wydawania przez dziecko dźwięków oraz przysłuchiwanie się efektom tych prób.
Kiedy pojawiają się poszczególne skoki rozwojowe i z czym się wiążą?
Etap wrażeń – przypada na okres, kiedy dziecko przestaje być noworodkiem i staje się niemowlęciem, a więc wtedy, kiedy kończy 5 tygodni.
Pierwszy skok rozwojowy jest czasem, kiedy do niedawna niemal bez przerwy śpiący, słabo i nieostro widzący, nienajlepiej słyszący noworodek zaczyna interesować się tym, co wokół niego. Zaczyna lepiej widzieć i słyszeć, próbuje skupiać uwagę na najbliższym otoczeniu, dostrzega to, co do tej pory dla niego nie istniało. To dla dziecka ogromna zmiana, z którą nierzadko nie potrafi sobie poradzić i która w związku z tym napawa go lękiem. Nie wie, jak i dlaczego jego dotychczasowy cały świat tak bardzo się zmienił, w związku z czym może być płaczliwe i przestraszone. Poczucie bezpieczeństwa i ukojenie dadzą mu wówczas znane i niezmienione ramiona rodziców, ich zapach, dotyk.
Przy pierwszym skoku rozwojowym niemowlę przestaje krzyczeć, a zaczyna płakać łzami. Dojrzewający układ pokarmowy działa lepiej, w związku z czym maluch przestaje cierpieć z powodu ulewania czy nadmiernego połykania powietrza podczas jedzenia. Zaczyna świadomie się uśmiechać, potrafi dłużej skupić uwagę na konkretnym przedmiocie, osobie.
Etap wzorów – czas między 7 a 9 tygodniem życia dziecka.
[smartads]
W tym okresie niemowlę przyswaja wzorce smakowe, zapachowe i dźwiękowe oraz potrafi je rozróżniać. To znaczy, że czuje np. różnice w smaku wody i mleka, w zapachu skóry mamy i perfum, odróżnia dźwięk odkurzacza od pozytywki. Dla drugiego skoku rozwojowego właściwe jest nabycie świadomości własnych rąk i próby zapanowania nad nieskoordynowanymi ruchami, dobre samopoczucie przy muzyce i pierwsze próby wydawania przez dziecko dźwięków oraz przysłuchiwanie się efektom tych prób.