Karmienie noworodków i małych niemowląt zazwyczaj nie sprawia rodzicom większego problemu. Opcje są trzy: albo dziecko karmione jest naturalnie, albo sztucznie (mlekiem modyfikowanym), albo wprowadza się karmienie mieszane, łącząc dwie pierwsze metody. Dopóki maluch spożywa wyłącznie mleko, problem stanowić może jedynie odpowiednia dieta matki karmiącej. Kwestią problematyczną może też być dobór właściwego mleka modyfikowanego. W najgorszym wypadku potrzeba kilku prób, by wybrać właściwie. Są to jednak stosunkowo małe problemy.Trudniej jest nieco później, gdy niemowlę podrośnie i przychodzi czas na rozszerzenie jego diety. Co najpierw, czego nie, w jakiej kolejności oraz… gluten, który wydaje się sprawiać rodzicom największy problem. Wielu z nich przeraża wizja alergii na gluten czy celiakii u dziecka, dlatego boją się wprowadzania go do diety. Strach potęgować może fakt, że o glutenie, czasie jego wprowadzenia, ilościach i sposobie podania niemowlęciu krąży mnóstwo najróżniejszych opinii. Wiele z nich, niestety, nie ma nic wspólnego z prawdą.
Celiakia jest niewyleczalną chorobą genetyczną, w której układ odpornościowy, w wyniku specyficznej reakcji na gluten, atakuje własny organizm. Gluten, to białko zbóż – pszenicy, żyta, jęczmienia oraz owsa, co do którego środowisko naukowo-medyczne jest podzielone, ale w Polsce zalicza się go do zbóż glutenowych ze względu na częste zanieczyszczanie go innymi zbożami. W wyniku nietolerancji glutenu, działa on toksycznie na organizm chorego, powodując zanik kosmków jelitowych. Kosmki jelita cienkiego mają za zadanie zwiększanie powierzchni chłonnej jelit i odpowiedzialne są za pobieranie z jelita składników odżywczych. Upośledzone wchłanianie prowadzi do różnorakich niedoborów, które z kolei mogą być przyczyną nieprzyjemnych objawów, dolegliwości a nawet kolejnych chorób.
Celiakia może przebiegać z różnym nasileniem objawów lub nawet bezobjawowo, na szczęście u niemowląt raczej się to nie zdarza, więc o wiele łatwiej zauważyć u nich niepokojące symptomy. Alarmujące powinny być pojawiające się po podaniu glutenu bóle brzucha, zwiększona ilość stolców o charakterystycznym, bardzo nieprzyjemnym zapachu, wymioty, wzdęcia, zmiany skórne, a także pojawienie się aft i zmian zapalnych w obrębie jamy ustnej (zmiany te często powracają i bywają trudne do wyleczenia). Oczywiście objawy te nie wskazują jednoznacznie na celiakię, równie dobrze mogą być wynikiem alergii pokarmowej lub reakcją na dowolny produkt rozszerzanej diety dziecka, ewentualnie świadczyć tylko o alergii na pszenicę, która nie ma nic wspólnego ani z nietolerancją glutenu, ani z celiakią. Dla dzieci z celiakią, poza wymienionymi objawami, charakterystyczny jest mały przyrost wagi oraz wzrostu, a także stałe wydęcie brzucha.
[smartads]
Diagnostyka i leczenie celiakii
Zdiagnozowanie celiakii możliwe jest dopiero po wystąpieniu reakcji organizmu, w dodatku gluten musi być podawany dziecku przez dłuższy czas. Dopiero wtedy w organizmie dziecka wytworzą się przeciwciała wykrywane w badaniach diagnostycznych. Nie można wprowadzać diety bezglutenowej przed podjęciem diagnostyki. Badania muszą być wykonywane na organizmie sprowokowanym glutenem.
Strony: 1 2