Zakażenie układu moczowego

  ZUM – choroba częsta, niezakaźna, problematyczna. Wiedza na jego temat i tematy towarzyszące jest niezwykle cenna.
Co to jest ZUM?
      Zakażenie układu moczowego to, zaraz po chorobach układu oddechowego, najczęstsza przyczyna wizyt u lekarza. Zachorowanie oznacza, że w drogach moczowych powyżej zwieracza pęcherza moczowego zadomowiły się drobnoustroje. Najczęstszą przyczyną ZUM są bakterie, z rzadka także grzyby i wirusy.

Nie zaleca się pobierania
moczu do woreczka,
wynik takiego badania
jest niewiarygodny.
W znakomitej większości
przypadków daje wynik
fałszywie dodatni.

Dlaczego zakażenie układu moczowego jest chorobą tak często spotykaną u dzieci?
     Jest wiele czynników sprzyjających infekcjom.

• O ironio, występowaniu ZUM sprzyja coś, na co zupełnie nie mamy wpływu – budowa ciała. U dziewczynek problem stanowi mała odległość między ujściem cewki moczowej, pochwą i odbytem oraz krótka cewka moczowa. U chłopców drobnoustroje namnażają się pod napletkiem, gdzie mają doskonałe warunki. Wystarczy małe zarzewie pod napletkiem i infekcja może przenieść się w górę dróg moczowych. A pielucha stanowi doskonałe środowisko dla rozwoju drobnoustrojów.
• Występowaniu ZUM sprzyjają antybiotykoterapie, zwłaszcza przy użyciu antybiotyków o szerokim spektrum, leczenie immunosupresyjne (np. z użyciem kortykosteroidów), nadużywanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (typu ibuprofen). Wystarczy obniżyć odporność własną organizmu, by drobnoustroje, stanowiące nasza naturalną florę, stały się przyczyną choroby.
• Zakażenia układu moczowego przytrafiają się częściej, gdy w grę wchodzą wady wrodzone (np. odpływy pęcherzowo-moczowodowe, tzw. refluks), zaburzenia czynności pęcherza.
• Cewnikowanie jest również jedną z przyczyn występowania ZUM.

Co powoduje wystąpienie infekcji? Jak dochodzi do zakażenia?
     Około 90% przypadków zakażenia układu moczowego spowodowanych jest przez gram-ujemną bakterię Escherichia coli (pałeczka okrężnicy), która jest elementem naturalnej flory bakteryjnej ludzkiego układu pokarmowego, rzadziej Proteus (bytuje pod napletkiem), Pseudomonas, Klebsiella, Enterobacter, Serratia i Citrobacter. Do zakażenia dochodzi zazwyczaj poprzez wniknięcie e. coli przez cewkę moczową przy współdziałaniu różnych czynników. Uropatogenne drobnoustroje (bytujące najczęściej w jelicie grubym czy pochwie) muszą trafić na podatny grunt, by doszło do zakażenia, czyli na moment, kiedy organizm ma obniżoną odporność.

Jakie objawy daje zakażenie układu moczowego?

• gorączka
• wymioty
• zaburzenia świadomości
• niepokój, złe samopoczucie
• bóle brzucha

[smartads]

• ból przy oddawaniu moczu
• częstomocz, parcie na pęcherz
• ból w okolicy lędźwiowej
• brak apetytu, zahamowanie przyrostu masy ciała lub spadek masy ciała
• zmiana zabarwienia moczu
• brzydki, intensywny zapach moczu

     Jednak zwłaszcza u noworodków i młodszych niemowląt objawy kliniczne są nieswoiste, dlatego przy gorączce niewiadomego pochodzenia powinno się wykonywać badania moczu.